Geplaatst op: 27 januari 2025
Met succes uit de mottenballen gehaald, de voetbalkwis van WVF. Met 35 deelnemende teams en een mannetje of 100 aan de tafels zat de kantine op een frisse vrijdagavond goed vol, daar mocht geestelijk vader Jorden Sok blij mee zijn. Dankzij een remontada van jewelste ging Young Boys met de titel naar huis.
De krantenjongens deden lekker mee. Tot ronde 4, althans. Op tafel lag een velletje papier met negen foto’s van voetballers. Tenminste, daar gingen we dan maar vanuit. Ze kwamen zichtbaar uit een FIFA-computerspel en daar hadden de krantenjongens weleens van gehoord. Maar de twintigers, dertigers, veertigers en vijftigers van het team waren allemaal beduidend beter in het hanteren van de pen dan van een console. Lev Yashin, die herkenden we nog van vrogger. Fernando Hierro en Davor Suker, dat lukte ook nog wel. Maar verder... Zo was het rap gedaan met de titelaspiraties.
Het was mooi om te zien dat de tafels werden gevuld door jong en oud. Door de jeugd die dagelijks FIFA speelt en die tien plaatjes zo van een naam had voorzien. Maar ook door het eminente clubicoon Aalt Docter, die waarschijnlijk eerder met Yashin had gevoetbald dan hem had herkend op een fotootje. De oude glorie eindigde eervol als laatste. Puur vanwege een gebrek aan vragen in zwartwit, naar wij dachten.
Nou vonden wij het al heel knap van onszelf dat we aan de hand van het spelerspaspoort - en na lang graafwerk in het geheugen - Joop Böckling konden benoemen. Maar ja, die zat dan ook jaarlijks in ons Panini-album, net als Abe van den Ban en Klaas Drost, mannen met snor. Vragen over het voetbaljaar 2024 pasten veel minder goed in ons straatje. Geen idee eigenlijk wie de doelpunten had gemaakt in de laatste EK-finale, wie stonden daar eigenlijk tegenover elkaar. Oranje niet, toch?
Bij de krantenjongens was de hoop op de goede afloop volledig gevestigd op de ronde over Wij Vieren Feest, alias Westenholte Voorst Frankhuis. Ze hadden niet voor niets een WVF-lid meegenomen dat nog op de akker aan de Papaverweg had gespeeld. Maar ook dat anker van het team bleek onbetrouwbaar. Vijf puntjes van de mogelijke elf werden bijgeschreven, dat was pover te noemen. ,,Ze gingen toch tot tien op school?’’, zou moeders zeggen.
Het maakte allemaal geen donder uit. Het was een gave avond, door Jorden Sok na de nodige technische malheur prima aan elkaar gepraat. Dat mag vaker.
© 2022-2023 One4Design.nl